Inhoud
Foto
Wat is een 'Innerlijk Kind' en hoe ontstaat het?
Remedie voor vroegkinderlijk trauma
Focusgesprekken
Pantoum - Tibetaanse versvorm van 20 regels - IN MIJ
Foto
Foto van een schilderij door Suzanne Kamoen (tel. 06 33680284) portretschilder.
Wat is een 'Innerlijk Kind' en hoe ontstaat het?
In onze eerste 1000 dagen - anderen spreken van onze eerste zes levensjaren, wordt de blauwdruk in ons brein aangemaakt die de basis vormt van onze manier van in het leven staan.
In deze vroegste periode is een bepaald deel van onze hersenen, de prefrontale cortex, nog niet actief. Sterker nog: dat voorste gedeelte van onze hersenschors moet zich nog grotendeels ontwikkelen. Een proces dat doorgaat tot minimaal ons 23e.
Alles wat in de eerste 1000 dagen tot ons komt, wordt verwerkt in het reptielengedeelte van onze hersenen waar alle automatische processen geregeld worden zoals bloedcirculatie of temperatuurregulatie en in het zoogdierengedeelte van ons brein. Hier worden al onze emoties in gang gezet.
Omdat de prefrontale cortex nog niet is ontwikkeld, is er te weinig taal voorhanden om op deze jonge leeftijd over gebeurtenissen te reflecteren. De gebeurtenissen worden dan ook alleen gevoelsmatig opgeslagen. Later in ons leven kunnen we ons niet met taal herinneren wat er in onze vroegste jaren is gebeurd. We kunnen er niet vanuit ons bewuste denken bij en er dus ook niet over reflecteren, inzichten krijgen, begrip ervaren of relativeren.
Dit wil niet zeggen dat er geen herinneringen zijn. Die zijn er wel, maar verscholen in ons onderbewuste. Men spreekt ook wel over het lichaamsgeheugen, of over het Innerlijk Kind.
Nu is onze biologie erop ingesteld om ons vooral stressvolle gebeurtenissen flink in te prenten zodat we een volgende keer klaar staan om een nieuwe bedreiging af te weren. Als we in onze vroege jeugd traumatische dingen hebben ervaren, zal ons Innerlijk Kind meer op zijn hoede zijn - ook als het 'gevaar' geweken is, dan wanneer we onder vreedzamer omstandigheden in gezelschap van stabiele volwassenen zijn opgegroeid.
Wanneer we ingrijpende jeugdervaringen hebben doorgemaakt, zal ons alertheidssysteem in de amandelkernen (amygdala) sneller geprikkeld zijn - ook als het 'gevaar' allang geweken is, zullen er meer stresshormonen door ons lijf gieren, onze bloeddruk stijgen en zal ons immuunsysteem negatief beïnvloed worden waardoor ziektes sneller de kop opsteken.
Ons Innerlijk Kind is niet zo blij, zonnig en gezond als het geweest zou zijn in meer ideale opgroei-omstandigheden.
Omdat dit allemaal onbewuste processen zijn, heeft ons logisch denken hier maar weinig vat op. Tot we ons - later in ons leven - bewust worden, kun je zelfs zeggen dat ons Innerlijk Kind aan het roer staat van ons leven en de volwassene ergens in een hoekje zit.
Dat is nog tot daarentoe als het een zonnig en blij kind betreft, maar zorgelijk als het Innerlijk Kind vroeger getraumatiseerd is en depressief, opvliegend, woedend, hulpeloos, ziek, met een hoge bloeddruk, overwerkt, obees, verslaafd, klagend, zeurend, relatiewisselend, banenwisselend, lusteloos, bepalend, wantrouwend en/of crimineel is geworden.
Remedie voor vroegkinderlijk trauma
Er zijn mogelijkheden om ons beschadigde Innerlijk Kind naar de zonzijde te brengen, waardoor het meer vreugde in het leven kan gaan ervaren.
Om dit te bewerkstelligen, hebben we als we daar oud genoeg voor zijn een capabele innerlijke Volwassene nodig die inzichten verwerft, logisch kan redeneren, op de langere termijn kan plannen, kan evalueren, kan bijsturen, die empathisch kan zijn en het woord kan doen in moeilijker omstandigheden.
Het zou toch fijn zijn als er voortaan een Volwassene achter het stuur zit in plaats van een Kind. Vanzelfsprekend luistert de Volwassene naar het Kind achterin en als dat wagenziek wordt, zet de Volwassene een raampje open, rijdt wat rustiger of stopt om het kind even te laten huppelen of plassen. Gezellig liedjes zingend kunnen ze dan hun weg vervolgen.
Focusgesprekken
In een focusgesprek wordt door het levensverhaal en het onderzoeken van blokkades duidelijk hoe het is gesteld met ons Innerlijk Kind, wat mogelijkheden zijn om het naar de zonzijde te brengen en welke richting de innerlijke Volwassene kan inslaan op weg naar een vreugdevol en vervullend leven.
Pantoum - Tibetaanse versvorm van 20 regels - IN MIJ
Ik heb een gedicht gemaakt in een Tibetaanse versvorm van 20 regels en het gaat, je raadt het vast, over het Innerlijk Kind en de Volwassene.
IN MIJ
In mij wonen een innerlijk kind en een volwassene samen
Of ik nu alleen ben of met anderen, binnen of buiten
Door de bril van één van de twee neem ik de wereld waar
Als mijn innerlijk kind van slag is, zal mijn volwassene koesteren
Of ik nu alleen ben of met anderen, binnen of buiten
Mijn kind mag spelen en mijn volwassene is capabel
Als mijn innerlijk kind toch van slag raakt, zal mijn volwassene koesteren
Met dit vertrouwen treed ik de wereld tegemoet
Mijn kind mag spelen en mijn volwassene is capabel
Ik ruik, hoor, voel, proef, tast en zie intenser dan ooit tevoren
Met dit vertrouwen treed ik de wereld tegemoet
Ik heb vlinders in mijn buik, mijn hart gloeit teder en mijn hoofd is helder
Ik ruik, hoor, voel, proef, tast en zie intenser dan ooit tevoren
Een kleurrijke wereld ontvouwt zich van moment tot moment
Ik heb vlinders in mijn buik, mijn hart gloeit teder en mijn hoofd is helder
Ik borrel van nieuwsgierigheid naar wat zich nu weer aandient
Een kleurrijke wereld ontvouwt zich van moment tot moment
Door de bril van één van de twee neem ik die wereld waar
Ik borrel van nieuwsgierigheid naar wat zich nu weer aandient
In mij wonen een innerlijk kind en een volwassene innig samen